Þorraþræll

Síðasti dagur Þorra nefnist Þorraþræll og til eru nokkrar heimildir þess efnis að hann hafi verið tileinkaður piparsveinum og þeim mönnum sem getið höfðu börn utan hjónabands. Er það nokkurnvegin öfugt við þá mynd af hinum trausta húsbónda sem dregin er upp í Bóndadeginum fyrsta degi Þorra. Þó eru af því fáar heimildir og ef rétt líklegast verið staðbundið en almennt.

Líku er með farið með Góuþræl síðasta dag Góu að til eru sagnir þess efnis að hann verið tileinkaður ógiftum mæðrum eða piparmeyjum.

Má þó á sögnum sjá að Þorraþræl hafi fyrst og fremst verið fagnað sem endalokum Þorra og hann þar með að baki, enda var og er veður oft hvað verst á vetrum á Íslandi á Þorranum.

Í dag þekkja þó flestir nafnið Þorraþræll sem heiti ljóðsins sem hefst, „Nú er frost á fróni,“ eftir Kristján Jónsson fjallaskáld. En það er með vinsælli Íslenskum sönglögum og sungið við óþekkt þjóðlag.

Heimildir og ýtarlegri lesning
▶︎ Almanaksvefurinn, Þorri
▶︎ Almanaksvefurinn, Bóndadagur
▶︎ Almanaksvefurinn, Góuþræll
▶︎ Árni Björnson, Saga daganna (Mál of menning, 2007)